Ik zit te schoppen tegen de fee-distributie methode van taxatie tokens. Die werkt de “pyramide-spel” werking sterk in de hand. En het zou me niet verbazen als dat mede aanleiding is dat 90% van de tokens binnen zes maanden ‘dood’ zijn.’
In de huidige opzet, koopt iedereen zo snel mogelijk zijn tokens.
Je begint met een pool van 50K en koopt 2% van de tokens voor 1000 dollar. Na een maand zit er 1 miljoen in de pool, en met dezelfde 1000 dollar koopt een ander nog maar 0.1% van de tokens. En dan gaan ze fees aftikken. De een krijgt 2% van de fees, de ander 0.1%.
Als je 3% daghandel haalt, haal je (3×365=)1100% omzet, en je krijgt 11x 2%, 22% van je gemiddelde marketcap als fees, 220.000. Nummer een vangt 2% ervan, 4400 per jaar, en de ander 0,1%, 220 per jaar. Dus de een haalt 440% ROI en de ander 22%. Koop je voor 1000 bij 10 miljoen market cap, dan krijg je nog 0,01% en 2,2% ROI.
Voor nieuwe entrants wordt het steeds minder aantrekkelijk, lagere rendementen en hogere koersrisico’s. Zonder nieuwe kopers loopt het token stuk, mensen cashen uit, en het token valt dood. Dus hoe later je instapt, hoe groter je risico op een dik verlies als iedereen hem smeert en zijn geld in een ander project steekt.
Al die projectjes zoeken startkapitaal en vaak hebben ze geen uniek project, dus ze vissen naar hetzelfde startkapitaal, en de speculanten (‘investeerders’) kunnen elke dag kiezen uit 5 nieuwe projecten op CoinMarketCap en op de launchpads. Die speculanten kiezen voor het hoogste rendement. En die fee-methode is een manier om een enorm rendement te bieden aan de eerste instappers. Maar die projecten geven hun halve cashflow alvast aan de ‘eerste horde’. En voor de rest blijft weinig over.
Dus ja, dat bloedt dood.
Die hele opzet werkt de reputatie van ‘pyramide spel’ in de hand, de ‘crazy bitcoin profits’ van de eerste horde worden betaald uit de inleg van laatkomers.
Even iets anders proberen, dus.
Ik zat aan een simpel alternatief te denken, op basis van volgtijdelijk geinvesteerd vermogen. Geen idee wat de boekhoudkundige term daarvoor is.
Stel dat nummer 1 op de eerste dag 1000 inlegt, en de ander na een maand 2000 euro. Na twee maanden heeft de een 60 dagen 1000 erin zitten, die scoort 60.000 punten, en de ander heeft 2000 30 dagen erin zitten en scoort ook 60.000 punten.
Ze hebben het hetzelfde ‘vermogen’ aan het project geleverd, en krijgen dezelfde beloning.
Dat maakt het mogelijk een stuk aantrekkelijker (want ‘eerlijker’) voor latere instappers.
Het wordt minder aantrekkelijk voor ‘early birds’. Je trekt geen speculanten meer aan, die gaan naar die projecten die ze 400% ROI per jaar beloven (maar dat slechts zes maanden volhouden). Dat vind ik alleen maar goed. Als ik alleen maar boekhouders als holders krijg, ben ik helemaal blij.
Ik ben net een Solidity cursus aan het doen, dus ik heb nog lang het kennisniveau niet om zoiets intracomptabel te doen. Dan moet je al gaan werken met een orakel, denk. Maar extracomptabel moet dat wel haalbaar zijn.
Maar dat vind ik wel een leuk probeer-projectje. Lekker rommelen met eventlogs en indexers, prijs per block opvragen, uitrekenen wat iedereen volgtijdelijk erin heeft zitten, leuk man, vet rekenwerk.
Het is rekenwerk van meerdere kanten. Ik zat te kijken, je moet iedere keer de hele holder-mapping bijwerken. Op Ethereum kost dat 20 cent per edit. Dus 1000 holders is 200 dollar update kosten per transactie. Als je alles meteen aanpast elke keer, dan ga je op Ethereum failliet aan je update kosten. Op BNB kost dat maar 2 euro om te updaten. Dus daar kun je zelfs per transactie nog updaten. Maar het hangt sterk van je chain af (en je reservers) hoe vaak je wilt updaten. Dat moet je ook in je rekenwerk meenemen.
De huidige methode is intracomptabel en kost amper wat, de berekening wordt gedaan per persoon die uitcasht en niet over de hele holder-mapping. Dus dat ‘kost’ minder voor de token club, maar zoals gezegd, het is een pyramide-routine. Het werkt gewoon niet lekker op termijn.
Maar dat lijkt me leuk, zoiets ontwikkelen als probeer projectje, ik ben toch nog aan het leren.
